5.12.09
TORANJA - „Só eu sei ver“
Desfaz-se o tempo em rotinas e vontades
Em projectos e verdades
Em desgostos que se alastram
Em vestígios distorcidos
De nascentes que encontramos
E é sempre quando seca que
Tudo se tem que se agarrar
Tudo o que faz fugir
E a verdade passa a estar
No fundo dum copo cheio do que se quer ser
E a beata no chão que faz os olhos arder
É a nova moda das crianças que ainda estão a aprender
Como têm que estar e andar e beber
E dançar e comer e falar e ouvir
E sentar e sorrir pra saber existir aaaahhhhhh…
Só eu sei ver o sol nascer
Só eu sei ver o sol nascer
Desfaço-me em pedaços, em retratos em…
Mentiras que trocámos e abraçámos sim
Fugimos mas voltámos
E o que presta, o que
Resta em nós…
Num fim de festa onde…
Todos sabemos quem somos
Ou quem não se quer lembrar
Ou quem precisa de estar
Perdido noutro sonho
A mesma noite, o mesmo copo,
O mesmo corpo, a mesma sede que não sabe secar
Onde se encontra sem se procurar
Onde se dança o que estiver a tocar
Muito fumo muito fogo muito escuro
Quando somos o que queremos
Quase somos o que queremos
Quase fomos o que queremos aaaaahhhhhhhh…
Só eu sei ver o sol nascer
Só eu sei ver o sol nascer
Toranja - Tik aš žiūriu į saulėtekį
Dalinasi laikas kasdienybėje ir noruose,
Planuose ir tiesose,
Liūdesyje, kuris skleidžiasi,
Iškreiptuose ženkluose.
Iš žmonių, kuriuos sutinkame
Ir visada, kai sausra
Kiekvienas turi tvirtai laikytis,
Turi bėgti
Ir tiesa lieka
Pasibaigus pilnai taurei iki dugno, kas bus.
Palaimintoji ant grindų degančiom akim.
Nauja vaikų mada, kurie vis dar mokosi
Kaip jie turi stovėti, ir eiti, ir gerti.
Ir šokti, ir valgyti, ir kalbėti, ir klausyti,
Ir sėdėti, ir šypsotis, žinoti, kad egzistuoja.
Tik aš žiūriu į saulėtekį
Tik aš žiūriu į saulėtekį.
Paslėpkite mane gabaliukuose, nuotraukose...
Melas, kad mes keičiamės ir priprantame.
Ir vėl mes pabėgome
Ir ką tai suteikia
Belieka mums...
Tam, kad šalis, kur...
Visi žinome, kas mes esame
Arba ko nenorime prisiminti
Kuo norime būti
Praradau šią svajonę.
Tą patį vakarą, tą pačią taurę,
Tą patį kūną, tą patį troškulį, kurio nenumalšinau.
Kur pastangos ieškoti
Kur šokti, kas vaidina
Daug dūmų, daug ugnies, daug tamsos.
Kada mes esame kuo norime
Beveik esame kuo norime
Beveik esame kuo norime.
Tik aš žiūriu į saulėtekį
Tik aš žiūriu į saulėtekį.
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
Sem comentários:
Enviar um comentário