Castelo Branco

Castelo Branco é sede de um dos maiores municípios portugueses, com 53 909 habitantes. Castelo Branco deve o seu nome à existência de um castro luso-romano, Castra Leuca, no cimo da Colina da Cardosa, em cuja encosta se desenrolou o povoamento da área.

Existe um documento de 1182 de doação aos Templários, emitido por Fernandes Sanches, um nobre. Em 1213 recebeu foral de Pedro Alvito, cedido pelos Templários, em que aparece a denominação Castel-Branco. O Papa Inocêncio III viria, em 1215, confirmar esta posse, dando-lhe o nome de Castelobranco. Por volta desta altura ter-se-iam mandado edificar, pelos Templários, as muralhas e o castelo, entre 1214 e 1230. No interior desta delimitação encontra-se a Igreja de Santa Maria do Castelo, antiga sede da freguesia.

Em 1771 Castelo Branco é elevada a cidade. Papa Clemente XIV cria a diocese de Castelo Branco que viria a ser extinta em 1881. O Paço Episcopal (anexo ao actual Museu Francisco Tavares Proença Júnior) é um dos melhores exemplos.

A 6 de Novembro de 1954 a cidade é assolada por um tornado inflingindo danos consideráveis nas infrastruturas.

Um dos produtos típicos da região são as colchas de linho bordadas com fio de seda natural, conhecidas como bordado de Castelo Branco, de inspiração oriental, que se tornaram conhecidas a partir de meados doséculo XVI. São conhecidos pela suas cores vivas e pelos elementos que retrata normalmente relacionados com a natureza destacando-se o frequente uso de árvores e pássaros.

Representaram, durante séculos, a dignidade do enxoval de qualquer noiva da região, quer fosse plebeia ou nobre.

Monumentos e Património Imobiliário

Castelo

Cruzeiro de S. João

Muralhas da cidade

Torre do Relógio

Palácio dos Viscondes de Portalegre

Solar dos Viscondes de Oleiros (Câmara Municipal)

Banco de Portugal

Casa do Arco do Bispo

Espaços Verdes

Jardim do Paço

Parque da Cidade

Igrejas, Conventos e Capelas

Sé de Castelo Branco

Igreja os Fradinhos

Igreja de Nossa Senhora de Mércoles

Igreja do Valongo

Igreja do Cansado

Igreja de São Tiago

Capela de Nossa Senhora da Piedade

Convento da Graça

Convento de Santo António

Alguns dos locais a visitar são o Jardim do Paço Episcopal, o Parque da Cidade, o castelo dos Templários e o Museu Francisco Tavares Proença Júnior, sedeado no antigo Paço Episcopal rico em peças arqueológicas, tapeçarias, numismática e pintura quinhentista Portuguesa. De especial importância é também a sua vida nocturna. Perfeitamente integradas no centro cívico da cidade, a Devesa, estão as "Docas", um conjunto de novos bares e cafés, de ambiente calmo, para todas as idades, que proporcionam momentos únicos a quem as visita. Sendo maioritariamente frequentados pelos naturais, também as frequentam jovens da zona de Portalegre, das zonas mais rurais do concelho e, até de Lisboa e Porto.

Castelo Branco yra vieno iš didžiausių Portugalijos municipalitetų sostinė. Miesto pavadinimas (Baltoji pilis) kilęs iš romaninės pilies ant Cardosa kalno, ant kurio šlaito buvo išsidėsčiusi gyvenvietė. Yra 1182-ųjų dokumentas, perduodantis miestą tamplieriams, pasirašytas bajoro Fernandes Sanches. 1213-aisiais sutartyje pavartojamas pavadinimas Castel-Branco. Popiežius Inocentas III 1215-aisiais patvirtinonuosavybę, suteikdamas pavadinimą Castelobranco. Tarp 1214 ir 1230 pradėtos statyti miesto sienos ir pilis.

1771 Castelo Branco įgijo miesto statusą. Popiežius Klementas XIV įkūrė Castelo Branco vyskupystę, kuri buvo panaikinta 1881. Vyskupo rūmai (dabar Museu Francisco Tavares Proença Júnior) yra vienas geriausių to laikotarpio pavyzdžių.

1954-ųjų lapkričio 6-ąją mistas buvi stipriai apgriautas tornado.

Vienas iš tipinių regiono gaminių yra užtiesalai išlino ir natūralaus šilko, papuošti rytietiškais motyvais, ir žinomi nuo XVI amžiaus pradžios. Jie žinomi dėl ryškių spalvų, dažnai juose vaizduojami gamtos motyvai, tokie kaip medžiai ir paukščiai. Ištisus amžius tai kiekvienos nuotakos kraičio pasididžiavimas, nesvarbu, ar ji paprastos kilmės ar kilmingoji.

Lankytinos vietos

Pilis

Cruzeiro de S. João

Miesto sienos

Laikrodžio bokštas

Portalegre vicegrafų rūmai

Miesto rotušė

Portugalijos banko rūmai

Arkivyskupo rūmai

Žalieji plotai

Rūmų sodas

Miesto parkas

Bažnyčios, vienuolynai ir koplyčios

Sé de Castelo Branco

Igreja os Fradinhos

Igreja de Nossa Senhora de Mércoles

Igreja do Valongo

Igreja do Cansado

Igreja de São Tiago

Capela de Nossa Senhora da Piedade

Convento da Graça

Convento de Santo António

Labiausiai lankytinos miesto vietos yra arkivyskupo rūmų sodas, miesto parkas, tamplierių pilis ir Museu Francisco Tavares Proença Júnior, įsikūręs buvusiuose arkivyskupo rūmuose bei pasižymintis turtinga archeologinių radinių, gobelenų, monetų ir XVI amžiaus portugalų tapybos kolekcija. Ypač svarbus yra naktinis gyvenimas. Puikiai integruoti į miesto centrą yra „Dokai“ – blokas barų ir kavinių bet kurio amžiaus lankytojams. Jos lankomos ne tik vietinių, bet ir žmonių ir Portalegre regiono bei kaimiškų provincijų iki pat Lisabonos ir Porto.