20.10.09

António de Oliveira Salazar




António de Oliveira Salazar (Vimieiro, Santa Comba Dão, 28 de Abril de 1889 — Lisboa, 27 de Julho de 1970) foi um estadista, político português e professor catedrático da Universidade de Coimbra. Notabilizou-se pelo facto de ter exercido, de forma autoritária e em ditadura, o poder político em Portugal entre 1932 e 1968. Foi também ministro das Finanças entre 1928 e 1932. Instituidor do Estado Novo (1933-1974) e da sua organização política de suporte, a União Nacional, Salazar dirigiu os destinos de Portugal, como Presidente do Conselho de Ministros, entre 1932 e 1968. Apoiando-se na doutrina social da Igreja Católica, Salazar orienta-se para um corporativismo de Estado autoritário, com uma linha de acção económica nacionalista assente no ideal da autarcia. Esse seu nacionalismo económico levou-o a tomar medidas de proteccionismo e isolacionismo de natureza fiscal, tarifária, alfandegária, para Portugal e suas colónias.

Desde o final da Segunda Guerra Mundial, em 1945, que a comunidade internacional e a ONU vinham a defender a implementação de uma política de descolonização em todo o mundo. O Estado português recusou-se a conceder a autodeterminação aos povos das regiões colonizadas. Salazar, praticando uma política de isolacionismo internacional sob o lema Orgulhosamente sós, levou Portugal a sofrer consequências extremamente negativas a nível cultural e económico. Em Março de 1961, no norte de Angola acaba por estalar uma sangrenta revolta, com o assassínio de colonos civis. Defensor de uma política colonialista, Salazar alimenta as fileiras da guerra colonial, que se espalha à Guiné e a Moçambique, com o propósito de manter as chamadas províncias ultramarinas sob a bandeira portuguesa. A Guerra Colonial teve como consequências milhares de vítimas entre os povos que acabariam por se tornar independentes e entre portugueses. Teve forte impacto económico em Portugal, e nas colónias, aonde o desenvolvimento económico foi muito acelerado em tempo de guerra; mas abalou as estruturas políticas e sociais do País, tendo sido uma das causas da queda do regime e do 25 de Abril.

Em 1968, Salazar sofreu uma Hemorragia. A maioria das fontes mantém que aconteceu quando ele caiu de uma cadeira na sua casa de Verão. Entretanto, em Fevereiro de 2009 havia testemunhas anónimas que confessaram, depois de alguma pesquisa sobre Salazar e sobre a maioria dos segredos bem guardados, que o ditador tinha caído numa banheira em vez de uma cadeira. Em todo caso, a incapacidade de Salazar forçou o Presidente Américo Tomás a substituí-lo por Marcelo Caetano, no dia 27 de Setembro de 1968. É corrente que no seu dia agonizante, Salazar pensou que ainda era Primeiro-Ministro de Portugal, embora esta ideia seja discutível. Ele morreu em Lisboa no dia 27 de julho 1970.

*****
António de Oliveira Salazar (28April 1889, Vimiero, Santa Comba Dão – 27 July 1970, Lisbon) was a statesman, Portuguese politician and professor of the University of Coimbra. He is known for the fact of having exercised, in an authoritarian way and in dictatorship, the political power in Portugal among 1932 and 1968. António de Oliveira Salazar was also the ministre of the Finances between 1928 and 1932. He was the initiator of the New State policy (Estado Novo (1933 -1974)) and of political organization of support, the National Union. Salazar lead for the destiny of Portugal, as Prime Minister, among 1932 and 1968. Leaning on in the social doctrine of the Catholic Church, Salazar has been orientated for creating the authoritarian State, with a line of national economy, which suits with the ideal of the autarchy. This national economy policy forced him to take protectionism measures and isolation of natural fiscal, tariff, customs officer, for Portugal and its colonies.

From the end of Second World War, in 1945, the international community and UN came to defend the implementation of a decolonization policy all over the world. The Portuguese State refused to grant the self-determination to the people of the colonized areas. Salazar, practicing a politics of international isolation under the slogan Proudly, took Portugal to suffer consequences extremely negatives to cultural level and economy. In March of 1961, in the north of Angola ends for snapping a bloody revolt, with the civil settlers' murder. Defender of a colonialist politics, Salazar feeds the rows of the colonial war, that he disperses to Guinea and Mozambique, with the purpose of maintaining the calls foreign provinces under the Portuguese flag. The Colonial War had as consequences thousands of victims among the people that would end for becoming independent and among Portuguese. It had strong impact for economy in Portugal, and its colonies, where the development of economy was very accelerated in time of war; but it affected the political and social structures of the country, having been one of the causes of the fall of the regime and of the April 25.

In 1968, Salazar suffered a Haemorrhage. Most sources maintain that it occurred when he fell from a chair in his summer house. In February 2009 though, there were anonymous witnesses who confessed, after some research about Salazar's most well-kept secrets, that the dictator had fallen in a bathtub instead of from a chair. In any event, Salazar's incapacity forced President Américo Thomaz to replace him with Marcelo Caetano on September 27, 1968. It is believed that to his dying day Salazar thought that he was still Prime Minister of Portugal, although this has been disputed. He died in Lisbon on July 27, 1970.

*****

António de Oliveira Salazar (1889m. balandžio 28 d. Vimiero, Santa Comba Dão – 1970m. liepos 27d. Lisabona) buvo valstybės veikėjas, politikas ir Kuimbros universiteto profesorius. Jis žinomas dėl autoritarinio ir diktatorinio Potugalijos valdymo 1932 – 1968m. António de Oliveira Salazar 1928 – 1932m. taip pat buvo finansų ministras. Jis buvo ir Naujos Valstybės politikos (Estado Novo (1933 -1974m.)) bei politinės organizacijos, Tautinės Sąjungos, iniciatorius. Salazar vadovavo Portugalijos likimui, kaip Ministras Pirmininkas tarp 1932 ir 1968m. Pritardamas socialinei Katalikų Bažnyčios doktrinai, Salazar buvo orientuotas kurti autoritarinę valstybę, su nacionalizuota ekonomika, kuri sutapo su autoritarizmo idealu. Ši nacionalinės ekonomikos politika vertė jį imtis protekcionistinių priemonių ir natūraliojo biudžeto, kainų, muitinės darbuotojų, Portugaijoje ir jos kolonijose, izoliavimo.

Nuo II-ojo Pasaulinio karo pabaigos, 1945-aisiais, tarptautinė bendruomenė ir JT ėmė ginti dekolonizacijos politikos įgyvendinimą visame pasaulyje. Portugalija atsisakė suteikti apsisprendimo teisę kolonizuotuose kraštuose. Salazar, vykdydamas tarptautinės izoliacijos politiką su moto Išdidžiai, privertė Portugaliją kentėti neigiamas pasekmes kultūroje ir ekonomikoje. 1961 m. kovo mėnesį, šiaurės Angoloje drioksteli kruvinas pasipriešinimas, su civilių kolonialistų aukomis. Koloniinės politikos gynėjas, Salazar, paskatino eilę kolonialinių karų, kurie išplinta Gvinėjoje ir Mozambike, ketindamas sukviesti užsienio provincijas po Portugalijos vėliava. Kolonijų karas nusinešė tūkstančius gyvybių ir tarp žmonių, siekusių laisvės, ir tarp portugalų. Tai turėjo didelį poveikį Portugalijos ir jos kolonijų ekonomikai, kurios raida buvo smarkiai sutrikdyta karo metu; bet tai paveikė ir politinę ir socialinę valstybės struktūrą, ir buvo viena rėžimo griūties balandžio 25d. veiksnių.

1968-aisiais Salazar kentėjo nuo hemoragijos. Dauguma šaltinių teigia, kad tai nutiko, kai jis nukrito nuo kėdės savo vasarnamyje. Tačiau 2009-ųjų vasarį, vienas anonimas liudytojas, po tyrimų apie Salazar gyvenimo paslaptis, pripažino, kad Salazar nukrito vonioje, o ne nuo kėdės. Bet kuriuo atveju, Salazar negalia įgalino prezidentą Américo Thomaz 1968m. rugsėjo 27d., pakeisti jį Marcelo Caetano. Manoma, kad iki savo mirties dienos Salazar tikėjo, kad vis dar yra Portugalijos Ministras Pirmininkas, nors tai ir buvo diskutuota. Jis mirė 1970m. liepos 27d., Lisabonoje.

Šaltiniai/Sources:
http://en.wikipedia.org/wiki/Ant%C3%B3nio_de_Oliveira_Salazar http://www.city.londonmet.ac.uk/langstud/pwr/spain/salazar.jpg


1 comentário: